February 25, 2014

Stress.

              Mutakhir ni, banyak benda yang mendatangkan stress kat aku. Rasa tak senang hati. Nak korek hidung pun rasa macam ada je orang asing tengah duk perati aku walhal aku kat dalam rumah. Ramai orang kata aku ni duduk relaks, lepak-lepak tak ada kerja, minda tak berkembang, dan what so ever. Orang spesis cakap macam ni, kalau kau tak faham keadaan aku, jiwa aku baik kau diam sebelum aku naik angin. 

                Berbalik kat cerita tadi. Sebenarnya stress aku datang atas keadaan sekeliling. Aku ni jenis pantang bila aku tengah buat kerja, ada orang panggil.

Contohnya, "Assobirin, kau tolong buang sampah boleh?"

Then aku balas, "Haa, boleh boleh"

Bila aku nak angkat sampah keluar, datang pulak satu panggilan, "Assobirin, tolong angkat baju kat luar"

"Hm, jap jap"

Tengah-tengah angkat baju, "Assobirin, tolong hantar aku pegi sekian sekian jap lagi"

Weh, kau boleh sabar tak? Aku tengah buat satu kerja, kau sabar la dulu. Tang mintak tolong kau bukan main banyak bebel sangat. Macam ah aku mintak banyak benda. Aku penampar baru kau tau. Aku tengok hidup kau jauh lagi lepak daripada aku. Cakap aku pemalas, engkau tu jauh lagi pemalas daripada aku. Kalau kau rajin sangat, kau takkan mintak tolong dengan orang pasal benda-benda remeh. 


        Masalahnya bila aku tegur sikit melenting. Konon sikap tu matang sangat. Bila tengok sikap, macam budak-budak kecik. Bangang. 

Aku ingat, tengah cuti-cuti lepas SPM ni, boleh la aku tenang kepala otak aku. Rupanya lagi belambak masalah yang timbul.
                

No comments:

Post a Comment

Pantun

Anak monyet panjat pokok kelapa,

Selamat datang dan jumpa lagi.